Sosyal ve Duygusal Öğrenme

Pediatrik ergoterapistler, çocukların ve gençlerin fiziksel ve zihinsel sağlık/esenliğini geliştirmek, ihtiyaç duydukları veya yapmak istedikleri eylemlere katılmalarına yardımcı olmak için anlamlı aktiviteleri aracı olarak kullanır. Müdahale planında terapist;

• Eğitim
• Oyun
• Serbest zaman (boş zaman)
• Sosyal durumlar
• Günlük yaşam aktiviteleri (yemek yeme, giyinme, hijyen…),
• Araçsal günlük yaşam aktiviteleri (yemek hazırlama, alışveriş),
• Uyku
• Dinlenme
• İş (üretkenlik) alanlarındaki katılıma odaklanır

Bunlar çocukların günlük yaşamdaki olağan uğraşlarıdır. Görev analizleri; okul, ev ve toplum gibi çeşitli ortamlarda başarılı katılımı sınırlayabilecek veya kolaylaştırabilecek faktörleri (duyusal, motor, bilişsel, sosyal ve duygusal) belirlemek için kullanılır. Okul ev ve toplumsal alanlarda sosyal ve duygusal eylemlerine teşvik etmek için müdahalelerde bulunur, çocuğun/ gencin istek ve ihtiyaçlarına uygun terapi programı belirler. Örneğin günlük yaşamda banyo yapmakta zorlanan bir çocuk için bu alanda bağımsız olmak; duyusal işlemleme, mental sağlık, bilişsel performans, motor beceriler, sosyal duygusal öğrenme kapasitesinden ve çocuğun bireysel farklılıklarını algılamasından geçmektedir; kişi merkezli terapi süreci belirlenmelidir.

Sosyal ve duygusal öğrenme çocukların olumlu ilişkiler geliştirme ve norm davranma gibi yaşamsal aktivitelerini, kritik becerileri kazanmalarına yardımcı olan zorlu durumları etkili bir şekilde ele almak için bir süreç olarak tanımlanır. Spesifik olarak sosyal ve duygusal öğrenmeye teşvik eden stratejiler, çocukların duyguları tanımasına ve yönetmesine, duygularını ve nasıl davranmaları gerektiğini düşünmesine ve düşünceli karar vermeye dayalı davranışları düzenlemesine yardımcı olur. Dolayısıyla günlük yaşamda ergoterapi temelini oluşturan “maksimum iyilik hali” ve “bağımsızlık” hedeflerine geçiş için uygun zemin oluşturulması duyusal, duygusal ve davranışsal öğrenmeyle mümkündür.

Ergoterapistler, yoğun müdahale gerektiren çocuklar/gençlerde sosyal duygusal öğrenmeye teşvik etmede önemli bir role sahiptir. Çocuğun bağlamsal, psikososyal ve performans faktörlerinin etkileşimi konusunda uzmanlaşmış bilgiye sahip ergoterapistler, sosyal duygusal öğrenme becerilerinin kazandırılmasıyla okul ortamında ya da sosyal alanda katılımı desteklerler. Çocuklarla öğretmenler, psikologlar ve ergoterapistler sosyal duygusal öğrenme stratejilerini çocuklara aşılamak için birlikte çalışabilirler. Örneğin, okulda sanal, fiziksel ya da sanatsal faaliyetlerin sosyal duygusal öğrenmeyi etkilediğini gözlemleyen ergoterapist, öğrencilerin sosyal duygusal becerilerini öğrenmek için psikologlarla iş birliği yapabilir ve aileleri bilinçlendirebilir; öğretmenlerin öğretim materyallerini ve çevresel koşulları değiştirmelerine ve uyarlamalarına yardımcı olabilir.

Ergoterapide kapsamlı değerlendirmeler sonucunda okulda ve hayatta sosyal duygusal düşünmenin akademik başarıyı arttırdığını, öğrencilerin özyönetim ve öz kontrol geliştirmelerine yardımcı olduğunu, okul topluluğunun her seviyesindeki ilişkileri geliştirdiğini, öğrenciler arasındaki çatışmayı azalttığını, öğretmenlerin sınıf yönetimini geliştirdiğini ve gençlerin daha sağlıklı ve başarılı olmalarına yardımcı olduğunu bulmuştur.

Hizmetlerimiz hakkında detaylı bilgi için iletişim sayfamızdaki formu doldurabilirsiniz.